Πρώιμη Παρέμβαση
Σύμφωνα με την American Speech Hearing Association (ASHA, 2003), ο όρος «πρώιμη παρέμβαση» αναφέρεται σε υπηρεσίες που παρέχονται σε παιδιά από τη γέννηση έως τα 3 έτη, τα οποία βρίσκονται σε κίνδυνο ή παρουσιάζουν αναπτυξιακές δυσκολίες ή καθυστέρηση. Η πρώιμη παρέμβαση σε αυτές τις ηλικίες διαφέρει από την παρέμβαση σε μεγαλύτερα παιδιά, καθώς:
-
Τα κριτήρια εισαγωγής σε πρόγραμμα πρώιμης παρέμβασης είναι διαφορετικά.
-
Η παρέμβαση εστιάζει στις καθημερινές δραστηριότητες και ρουτίνες της οικογένειας.
-
Περιλαμβάνει τη συνεργασία πολλών ειδικοτήτων, όπως λογοθεραπευτές, φυσικοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, ειδικούς παιδαγωγούς, διατροφολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους.
Στην Ευρώπη, η πρώιμη παρέμβαση ορίζεται ως ένα σύνολο υπηρεσιών που προσφέρονται σε πολύ μικρά παιδιά και τις οικογένειές τους, καλύπτοντας κάθε δράση που αναλαμβάνεται όταν ένα παιδί χρειάζεται ειδική στήριξη για να:
-
Διασφαλίσει και προάγει την προσωπική του ανάπτυξη.
-
Ενδυναμώσει την επάρκεια της οικογένειας.
-
Προάγει την κοινωνική ενσωμάτωση του παιδιού και της οικογένειας.
Ο πρώτος ορισμός της ASHA τονίζει την ηλικία παρέμβασης και τη σημασία της οικογενειακοκεντρικής προσέγγισης, καθώς και τη διεπιστημονική συνεργασία. Αντίθετα, ο ορισμός του Ευρωπαϊκού Φορέα Ανάπτυξης της Ειδικής Αγωγής εστιάζει στους γενικούς στόχους και τις κατευθυντήριες γραμμές της πρώιμης παρέμβασης, δίνοντας έμφαση στην κοινωνική ενσωμάτωση και τη στήριξη της οικογένειας.
Κατευθυντήριες γραμμές για την πρώιμη παρέμβαση
Για τον σχεδιασμό και την παροχή υπηρεσιών πρώιμης παρέμβασης, λαμβάνονται υπόψη τέσσερις βασικές αρχές:
-
Οι υπηρεσίες επικεντρώνονται στην οικογένεια και προσαρμόζονται στις πολιτισμικές και γλωσσικές ανάγκες της.
-
Οι υπηρεσίες υποστηρίζουν την ανάπτυξη του παιδιού και προάγουν τη συμμετοχή του στα φυσικά του περιβάλλοντα.
-
Οι υπηρεσίες είναι ολοκληρωμένες, συντονισμένες και διεπιστημονικές.
-
Οι υπηρεσίες βασίζονται σε διαθέσιμα δεδομένα υψηλής ποιότητας (ASHA, 2008).
Η πρώιμη παρέμβαση αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για την ανάπτυξη των παιδιών με αναπτυξιακές δυσκολίες, καθώς στοχεύει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους και στη στήριξη της οικογένειας, προετοιμάζοντας το παιδί για μια πιο ομαλή ένταξη στο κοινωνικό σύνολο.
